Το να “τραβήξεις” την προσοχή είναι το πρώτο βήμα σε μια μαζική επικοινωνιακή προσπάθεια. Το να προκαλέσεις το ενδιαφέρον είναι το δεύτερο. Είναι αυτό που θα κρατήσει τον θεατή ή ακροατή με στραμμένη την προσοχή σε αυτό που θέλεις να του μεταδώσεις. Εκεί του μεταφέρεις την ουσία του μηνύματος. Τον ενεργοποιείς και τον προετοιμάζεις για το τρίτο βήμα. Προσφέροντας κάτι διαφορετικό. Τουλάχιστον κάτι που δεν προσέφεραν όσοι τον/την “διεκδικούν” ως πελάτη. Όλα μέχρις εδώ, γίνονται για τη λήψη της απόφασης (βήμα 3). Καμία σκέψη, λογική ή υποσυνείδητη διαδικασία δεν έχουν αξία όταν δε μετατρέπονται σε δράση. Και πριν από κάθε μορφής δράση, όλοι μας χωρίς εξαίρεση, αποφασίζουμε είτε σε συνειδητό είτε, και κυρίως, σε υποσυνείδητο επίπεδο: Αξιολογούμε σε σχέση με τον ηθικό μας κώδικα, τις πεποιθήσεις και τις αξίες που έχουμε διαμορφώσει (υποσυνείδητα) και σύμφωνα με κριτήρια που έχουμε θέσει συνειδητά.  Για παράδειγμα : Aποφασίζουμε αγορά υπολογιστή με εξής χαρακτηριστικά (κριτήρια). Αποφασίζουμε υποσυνείδητα επί του brand (της μάρκας) ή συνειδητά αν έχουμε την πεποίθηση ότι το brand δεν έχει σημασία όσο τα τεχνικά χαρακτηριστικά (κριτήρια). Αποφασίζουμε συνειδητά για το χρόνο (πότε πχ. θα έχουμε τα χρήματα και την ανάγκη) ή υποσυνείδητα, όταν μας “αγγίξει” μια εντυπωσιακή προσφορά με περιορισμό σε χρόνο και αριθμό τεμαχίων. Η σπανιότητα και ο χρονικός περιορισμός συχνά επηρεάζουν θετικά προς τη λήψη της απόφασης, τους “πελάτες” με περισσότερο υποσυνείδητο τρόπο αξιολόγησης των μηνυμάτων. Όσοι λειτουργούν περισσότερο συνειδητά, πάντα θα το “ψάξουν” περισσότερο. Θα βασιστούν στα κριτήρια και όχι στο…φόβο ότι θα χάσουν μια καλή προσφορά.        Το τέταρτο και σημαντικότερο βήμα, είναι προφανώς η δράση. Η παραγγελία, η κράτηση, η αγορά, η επικοινωνία μαζί μας. Δεν έρχεται ποτέ όμως έτσι ξαφνικά και αδικαιολόγητα. Υπάρχει συνταγή με 4 συστατικά. Βασικό χαρακτηριστικό για τις επιχειρήσεις που επιτυγχάνουν μεγάλα ποσοστά απόδοσης στην επικοινωνιακή τους στρατηγική, αποτελεί η ικανότητα να δομούν τέτοια επικοινωνιακά μηνύματα ώστε να προσαρμόζονται και να ικανοποιούν τις κατηγορίες πελατών με τις μεγαλύτερες πιθανότητες να αντιδράσουν θετικά. Γιατί στην επικοινωνία, το αποτέλεσμα δεν είναι ποτέ μονοσήμαντο. Και αξιολογείται ως θετικό μόνο από την ανταπόκριση που έχει. Όχι από το αν αρέσει στη διοίκηση, σε έναν συνεργάτη γραφίστα, στο Α ή Β στέλεχος κλπ.

…έγραψε ο Οδυσσέας Ελύτης προσκαλώντας μας στην υπέρβαση των νόμων της φύσης. Της “φύσης” του ανθρώπου, όχι της πραγματικής. Αποφεύγοντας τη σύγκρουση με τους κανόνες της φύσης που οδηγούν σε μια ατέρμονη διαδοχή των 4 εποχών δε μπορούμε να αγνοήσουμε τη δική μας “φύση”. Τη φύση του ανθρώπου, που χαρακτηρίζεται με τη σειρά της, από μια ατέρμονη διαδοχή των συναισθημάτων που τον κυριεύουν. Συναισθήματα που επηρεάζονται από το περιβάλλον που ζούμε (οικονομικό, κοινωνικό, πολιτικό, αξιακό). Από παράγοντες στην ουσία εξωτερικούς (αντίθετα με τα συναισθήματα που ανήκουν στον εσωτερικό μας κόσμο) που όταν όμως μας επηρεάσουν, κυριεύουν τη συμπεριφορά μας. Για τις περισσότερες επιχειρηματικές δραστηριότητες, φαίνεται οξύμωρο να μιλάμε για ανάπτυξη σε ένα τέτοιο περιβάλλον : Η αγοραστική δύναμη του κοινού μειώνεται σταδιακά και το χρήμα στην αγορά λιγοστεύει όχι μόνο επειδή εκλείπει, αλλά και επειδή αυτό που παρέμεινε στην αγορά “βγαίνει” – εξαιτίας της ανασφάλειας που επικρατεί – πολύ πιο δύσκολα από τις τσέπες των πελατών μας. Πέραν αυτού, αυξημένη φορολογία και εισφορές κάνουν την επιβίωση μιας επιχείρησης να μοιάζει με Γολγοθά και την κερδοφορία, να ακούγεται σαν …Ανάσταση.  Αμέτρητες επιχειρήσεις έκλεισαν και αρκετές άλλες βιώνουν έναν μόνιμο “επιχειρηματικό χειμώνα”. Είναι δυνατό λοιπόν, να έρθει “άνοιξη” (δηλαδή ανάπτυξη) σε τέτοιους καιρούς ; Εμείς πιστεύουμε πως ΝΑΙ, είναι. Αρκεί να γίνουν σωστά, μελετημένα και προσεκτικά οι απαραίτητες κινήσεις. Άλλωστε ο χειμώνας δεν κρατάει για πάντα και η άνοιξη έρχεται νομοτελειακά αμέσως μετά τη λήξη του. Αρκεί να μας βρει ζωντανούς. Ένας ζωντανός οργανισμός για να επιβιώσει στον βαρύ χειμώνα, παίρνει τα απαραίτητα μέτρα : ντύνεται και τρέφεται σωστά, δεν καταναλώνει άσχοπη ενέργεια και φυσικά λαμβάνει την απαραίτητη …ξεκούραση. Αρκετά είναι τα παραδείγματα στην ιστορία της εξέλιξης, όπου αρκετοί ζωντανοί οργανισμοί επιτυγχάνουν την επιβίωση όταν συνεργάζονται και πορεύονται προς την άνοιξη σε (ν)ομάδες. Εκμεταλλεύονται την κοινή ενέργεια και μοιράζονται πόρους (φωτιά, τροφή κλπ). Ξεκινούν,  οδεύουν και φθάνουν στον ίδιο προορισμό μαζί. Και απολαμβάνουν τις ζεστές μέρες που θα’ρθουν μετά το χειμώνα. Οι συνέργειες βρίσκουν μέσα στις περιόδους ύφεσης το κατάλληλο έδαφος για να ανθίσουν. Συνεργατικά δίκτυα, ομάδες επαγγελματιών και επιχειρήσεων με κοινούς στόχους και αξίες. Παραδείγματα συνεργασιών επιχειρήσεων με συμπληρωματικά προϊόντα και υπηρεσίες, μας δείχνουν συχνά πως μια συνέργεια δε φέρνει απλά αποτέλεσμα αντίστοιχα με το άθροισμα της προσπάθειας των μελών της αλλά πολλαπλάσιο. Η πίεση της οικονομικής ύφεσης κάνει πολλούς να δουν με διαφορετικό τρόπο (και συχνά λιγότερη υπεροψία ή περιφάνεια) την κατάσταση και να “καθίσουν στο ίδιο τραπέζι” με κάποιους που κάποτε θεωρούσαν παραδοσιακούς ανταγωνιστές. Πετυχαίνουν καλύτερες συμφωνίες με κοινούς προμηθευτές, προσεγγίζουν με κοινές δράσεις εξωστρέφειας, μεγαλύτερο κοινό ικανό να απορροφήσει πολλαπλάσια παραγωγή. “Η κρίση έχει ευκαιρίες…” ακούμε συχνά. Αρκεί να έχεις τα μάτια και τα αυτιά σου ανοιχτά. Και να μη σταματάς να προσπαθείς να εξελίσσεσαι, να προσαρμόζεσαι και να αναπτύσεσαι. Να κινείσαι. Γιατί αν επιδιώξεις απλά να διατηρηθείς βασισμένος στην πεποίθηση ότι “τώρα τα καταφέρνεις”, όταν τα πράγματα δυσκολέψουν θα είναι ακόμα πιο άνισος ο αγώνας. Αδράνεια = θάνατος. Όπως ακριβώς και με τις λάθος επιλογές. Μα γιατί να αναπτυχθείς και πως, σωστά; Γιατί ο ανταγωνιστής σου που αποσύρεται, αφήνει τμήμα της αγοράς “ακάλυπτο”, που αν δεν διεκδικήσεις, θα το κάνει κάποιος άλλος και θα …παραμείνεις όπως είσαι…στάσιμος, φλερτάροντας με τη αφάνεια. Γιατί η αγορά έχει γεμίσει με έμπειρα στελέχη και εργαζόμενους και σου παρέχεται πρόσβαση σε πρόσληψη υψηλού επιπέδου προσωπικού οικονομικότερα από ποτέ. Γιατί η αγορά έχει στελέχη και προσωπικό με όρεξη και ανάγκη να εργαστούν, υπερβαίνοντας σε απόδοση (όχι απαραίτητα ωράριο) το μέσο όρο της τελευταίας 20αετίας. Γιατί είναι βέβαιο πως αν δεν στοχεύσεις μεγαλύτερο κοινό, σε μια διεθνή αγορά, το τοπικό δε θα αρκεί σύντομα ώστε να σε συντηρήσει. Γιατί σήμερα η τεχνολογία εκτός από πιο προσιτή είναι και πιο ώριμη και σου δίνονται αμέτρητα εργαλεία για να ενισχύσεις την επιχειρηματική σου δραστηριότητα. Γιατί σήμερα περισσότερο από ποτέ, υπάρχουν οι μηχανισμοί (συνεργάτες, εργαλεία, φορείς κλπ) ώστε να κάνεις τη σωστή έρευνα, τη σωστή ανάλυση και το σωστό σχεδιασμό ώστε να κινηθείς με μεγαλύτερη ασφάλεια στο μέλλον. Γιατί αν έχει πραγματική αξία αυτό που προσφέρεις, η αγορά (σε όποιο κλάδο και αν κινείσαι) θα το εκτιμήσει ακόμα περισσότερο. Στις περιόδους ύφεσης, είναι συχνό φαινόμενο επιχειρήσεις να θυσιάζουν την “προσφερόμενη ή προστιθέμενη αξία” προς όφελος μιας προσωρινής (και συνεπως) φαινομενικής κερδοφορίας. Αν πάλι δεν πιστεύεις στην αξία αυτού που προσφέρεις, τότε δεν έχεις λόγο να διαβάζεις αυτό το άρθρο…